Gran Canaria jest trzecią pod względem wielkości wulkaniczną wyspą Archipelagu Kanaryjskiego, która dzięki dużemu zróżnicowaniu krajobrazu nazywana jest często kontynentem w miniaturze. Od lazurowego morza, piaszczystych plaż ciągnących się kilometrami, przez urokliwe miasteczka i wsie rybackie, po wysokie góry i szczyt Pozo de las Nieves, każdy znajdzie tu coś dla siebie. Poza tym temperatura na wybrzeżu nie spada poniżej 20oC, co czyni Gran Canarię jednym z najatrakcyjniejszych miejsc wypoczynku przez cały rok.

Największe zróżnicowanie w krajobrazie widać między południowo-zachodnim (Tamaran) a północno-wschodnim (Neocanaria) wybrzeżem wyspy. Na północy w dominują tarasowe zbocza górskie, stożki wulkaniczne, malownicze wąwozy i bujna roślinność. Z kolei południe jest bardziej suche, a główny krajobraz tworzą wysokie masywy górskie, wysokie wąwozy i urwiska z widokami zapierającymi dech w piersiach. Są tutaj również piaszczyste plaże ciągnące się kilometrami oraz wyodrębnione niewielkie, kameralne zatoczki.

Pierwszymi mieszkańcami wysp byli Guanczowie – lud posiadający własny język oraz kulturę, który podczas podbojów hiszpańskich w późnym średniowieczu znajdował się na poziomie neolitu. Na Teneryfie Guanczowie opierali się najdłużej przez co trwały tu najkrwawsze wojny. Do dnia dzisiejszego zachowało się niewiele pamiątek w postaci budowli, jednak w obecnych tradycjach można zauważyć nawiązania do kultury pierwotnych osadników.

Stolicą wyspy jest Las Palmas de Gran Canaria, które położone jest na północno-wschodnim krańcu i stanowi największe miasto Wysp Kanaryjskich. Początki miasta sięgają podbojów kolonialnych, kiedy to u ujścia wąwozu Guiniguada wybudowano pierwszą osadę – dzisiejsza najstarsza dzielnica Vegueta. Po wieloletnich walkach z pierwotnymi mieszkańcami została zajęta cała wyspa, a miasto szybko przekształciło się w centrum administracyjne Wysp Kanaryjskich. Las Palmas bogaciło się na handlu trzciną cukrową, a po wybudowaniu tu portu w XIX w. i utworzeniu strefy wolnocłowej jej rozwój znacznie przyśpieszył. W tym czasie też ważną rolę zaczęła odgrywać turystyka, a powstałe wtedy hotele najeżą dziś do najbardziej prestiżowych i jednych z najstarszych na wyspach.

Do najważniejszych pamiątek historycznych miasta zaliczają się zabytki Veguety – jeden z najważniejszych kościołów na Wyspach Kanaryjskich - renesansowa katedra Św. Anny oraz Casa de Colon, w którym zatrzymał się Krzysztof Kolumb przed wyprawą do Ameryki. „Port”, którego pełna nazwa to Puerto de la Luz y de Las Palmas – to strefa, w której znajduje się Park Santa Catalina, wiele sklepów, a także mają miejsce największe fiesty i zakończenie karnawału. Zaraz obok „Portu” znajduje się 4-kilometrowa, piaszczysta plaża Las Canteras, która w odległości ok. 100 m od brzegu posiada naturalny falochron pochodzenia wulkanicznego.

Puerto de Mogan – leży na południowo-zachodnim krańcu wyspy i uważane jest za najbardziej malownicze miasto. Nie ma tu wysokiej zabudowy hotelowej ani wielu dyskotek, a bliskość gór dominujących w krajobrazie, malownicze uliczki „Małej Wenecji” i malowniczy port jachtowy stwarzają idealne warunki do odpoczynku od zgiełku miasta. Miasteczko posiada również kameralną plażę, odciętą od morza kamienną mierzeją, a co piątek odbywa się tu targowisko, na którym można znaleźć wiele ciekawych skarbów.

Playa de Taurito – to niewielka miejscowość z czarną, piaszczystą plażą, nad która górują wysokie skały i 2 duże kompleksy hotelowe. Plaża jest bardzo dobrze zagospodarowana turystycznie – znajduje się przy niej kilka sklepików, wypożyczalni sprzętu wodnego, tawern i barów – jest tu jednak cicho i spokojnie. Mniejsze hoteliki znajdują się w głębi lądu.

Playa del Cura – niewielka wioska rybacka posiadająca dostęp do naturalnej i długiej plaży piaszczystej, nad którą górują wysokie skały wybrzeża i znajdujące się na i pod nimi kompleksy hotelowe. Miejscowość jest szczególnie popularna wśród osób szukających spokoju i zakochanych.

Playa Amadores – to malowniczo położone miasteczko z piaszczystą, bardzo dobrze zagospodarowaną plażą z widokiem na otaczające ją skały. Znajduje się tu wiele hoteli o podwyższonym standardzie oraz tawern z kuchnią międzynarodową i regionalną. Poza plażową częścią wybrzeże jest dość skaliste i obfituje w niewielkie naturalne plaże zamknięte z wąskich i wysokich zatoczkach dostępnych głównie od strony morza.

Puerto Rico – miejscowość turystyczna, której granice z sąsiednią Playa Amadores praktycznie już się zlały. Jest tu znacznie więcej hoteli różnego standardu, port jachtowy i rybacki, gdzie można zaopatrzyć się w morskie specjały oraz osłonięta sztuczną laguną piaszczysta, dobrze zagospodarowana plaża. W mieście znaleźć też można kilka barów i dyskotek, a także tawern z bogatym, regionalnym menu.

Arguineguin – niewielka, urokliwa wioska rybacka lubiana szczególnie w sezonie zimowym przez Norwegów, gdyż znajduje się tu wiele instytucji założonych przez mieszkańców tego kraju. Mimo kilku barów i hoteli jest tu dość cicho i spokojnie. Miejscowość posiada naturalną, piaszczystą plażę , zagospodarowana rekreacyjnie w części miejskiej, a w każdy wtorek odbywa się tu największe targowisko na Gran Canarii.

Meloneras – cicha i spokojna miejscowość południowego wybrzeża z hotelami o podwyższonym standardzie, wieloma sklepami i tawernami ciągnącymi się wzdłuż promenady, bujną roślinnością i białą, piaszczystą plażą z bogatą ofertą rekreacyjną.

Maspalomas – to jeden z najpopularniejszych kurortów wyspy  kojarzony przede wszystkim ze złotymi, piaszczystymi wydmami i wyprawami na wielbłądach. Znajduje się na południowym krańcu wyspy i jest znakomitym miejscem na odpoczynek. Znajduje się tu wiele hoteli i kwater prywatnych, jednak nie jest to tak głośna i rozrywkowa miejscowość jak sąsiadująca z nią Playa del Ingles.w granicach miasta zaczyna się rezerwat obejmujący wydmy, a niedaleko można dojść na pieszo do Faro de Maspalomas i zobaczyć malowniczą latarnię morską. W odcinku miejskim plaża jest dobrze zagospodarowana rekreacyjnie, a poza nim ciągną się piaszczyste dzikie odcinki – szczególnie popularne podczas wieczornych spacerów.

Playa del Ingles – bez wątpienia najbardziej rozrywkowa miejscowość Gran Canarii, której nocne życie przyciąga przez cały rok młodych ciałem i duchem. Znajduje się tu wiele barów, dyskotek, a kilka razy w miesiącu odbywają się imprezy na plaży. „Angielska Plaża” jest najdalej wysuniętą na południe miejscowością Gran Canarii, a największą jej chlubą jest sztuczna, piaszczysta plaża i znajdujące się między miastem a Maspalomas złote wydmy z saharyjskiego piasku. W części miejskiej plaza jest bardzo dobrze zagospodarowana, a wachlarz ofert wypożyczalni sprzętu wodnego z pewnością nie pozwoli się nudzić. Cechą charakterystyczną jest też duża ilość nasadzonych palm.

San Agustin – Niewielka miejscowość położona na wschód od Playa del Ingles, która posiada 2 naturalne, ciemne, piaszczyste plaże – miejska, bardzo dobrze zagospodarowana popularna wśród miłośników sportów wodnych oraz kolejna na przedmieściach popularna szczególnie wśród rodzin z dziećmi. Jest tu kilka hoteli różnego standardu i tawerny z międzynarodową i lokalną kuchnią. Miejscowość jest o wiele spokojniejsza niż sąsiednia „Angielska Plaża”. 2 km na wschód od miasteczka znajduje się Aero Club oferujący naukę latania na paralotni, szybowcach i wiele atrakcji.

Bahia Feliz – mała miejscowość wypoczynkowa z kilkoma hotelikami, kwaterami prywatnymi, dwiema malutkimi, piaszczystymi plażami, której znaczną część zajmuje pas startowy i szkoleniowy Aero Clubu. Przeważa tu skaliste i żwirowe wybrzeże, z którego rozciąga się piękny widok na morze. Na obrzeżach miasteczka znajduje się dość duży tor kartingowy.

Mimo przynależności kuchni Wysp Kanaryjskich do Hiszpanii posiadają one odmienną kulturę i tradycje kulinarne. Kuchnia kanaryjska w dużej mierze nawiązuje do tradycji i prostych połączeń pierwotnych mieszkańców wysp – Guanczów, których kultura po podboju hiszpańskim w znacznym stopniu zaginęła. Podstawowymi składnikami są tutaj głównie pieczone lub grillowane ryby i owoce morza, jak również mięso, ryż, kukurydza, bataty oraz typowe warzywa i owoce tropików. Dania są dość proste i bardzo smaczne, a sporą część menu zajmują tzw. potrawy jednogarnkowe.

Jednym z najpopularniejszych dań wszystkich wysp są: papas arrugadas – czyli miejscowe, pomarszczone ziemniaki podawane zwykle z sosem mojo, potaje canario – zupa warzywna z kawałkami mięsa, ropa vieja – gęsty gulasz z ciecierzycą, smażonymi ziemniakami, pomidorami i cebulą oraz conejo con salmorejo – królik z bardzo pikantnym sosie pomidorowym. Popularnym dodatkiem do potraw są różnego rodzaju sosy, a do najczęściej pojawiających się na stołach należą majo picon – robiony z mieszanki papryki, ostrego chili i oliwy – podawany zwykle do ziemniaków lub mięs oraz lekki sos majo verde na bazie czosnku, kolendry i oliwy dodawany do dań rybnych lub sałatek.

W menu można również spotkać wiele dań, które przywędrowały tu z Hiszpanii, jak: paella podawana tradycyjnie z mięsem, owocami morza i warzywami czy andaluzyjskie gazpacho – chłodnik z przetartych, świeżych warzyw. Na wybrzeżu królują krewetki (gambas), rybne pierożki  często z dodatkiem pomidorów (empanadillas) oraz omlet ziemniaczano-jajeczny – tzw. tortilla. Z lądu pochodzą też tradycje wyrobu szynki Jamon Serrano oraz flan – podawany tu w formie budyniu z karmelem. Widoczna jest tu również tradycja tapas – przystawek podawanych do wina lub między głównymi posiłkami, którymi są tu zapiekanki z papryki, krewetki, omlety z dodatkiem pieczarek, papryki lub pomidorów. Symbolem Gran Canarii są banany, które można spotkać na każdym kroku i są smaczniejsze niż eksportowe odmiany z innych regionów świata.

Archipelag Kanaryjski posiada swoje regionalne trunki dostępne na wszystkich wyspach, z których najważniejsze to bursztynowe wino Malvasia pochodzące z Lanzarote i rum z dodatkiem miodu – Ron Miel – pochodzący z Gran Canarii.

Hiszpanie to naród uwielbiający tłum i zabawę. Często spotykają się w barach na rozmowy czy wspólne zabawy uciekając od siedzenia w domu. W większości, nawet niewielkich miast znakomitą porą spotkań są popołudnia, a po 20 ulice i bary zapełniają się ludźmi w każdym wieku, którzy prowadzą konwersacje. Uwielbiają się również bawić, z czego słyną na całym świecie, a ogromna ilość festiwali i świąt jest to tego znakomitą okazją.

Bez wątpienia najsłynniejszą tradycją hiszpańską jest korrida – widowisko walki człowieka z bykiem oglądane na specjalnie przystosowanych arenach i ogromnymi wodowaniami. Wyspy Kanaryjskie były jednak pierwszą autonomią hiszpańską, która w 1991 r. zakazała organizacji tego typu imprez, a areny na wyspach służą dziś jako miejsca widowiskowe podczas fiest.

Podczas dyktatury generała Franco huczne obchodzenie świąt było zakazane, przez co po odrodzeniu kulturowym są one bardziej celebrowane niż w innych krajach. Mówi się nawet, że wyspiarze codziennie gdzieś mają lokalne fiesty i zawsze znajdzie się miejsce na zabawę. Najwięcej przypada ich w okresie letnim, przez co są dodatkową atrakcją dla przyjezdnych. Kalendarz imprez zaczyna się już w styczniu w Wigilię święta Trzech Króli, kiedy to w Santa Cruz de Tenerifa odbywa się barwna parada. W tym samym mieście bardzo hucznie obchodzone jest zakończenie karnawału, a 3 maja również obchody rocznicy założenia miasta. Boże Ciało, podobnie jak w całej Hiszpanii, kojarzy się z barwnymi, kwiecistymi dywanami i procesjami najważniejszymi ulicami miast. Najciekawsze obchody można zobaczyć w La Orotavie (osiem dni wcześniej odbywa się tu wielka pielgrzymka) oraz w La Laguna. Najważniejsze fiesty w lecie to odbywające się 25 lipca obchody dnia św. Jakuba Apostoła, rocznica bohaterskiej obrony Santa Cruz de Tenerife przed oddziałami lorda Nelsona, Nuestra Senora del Carmen świętowane w portach całej wyspy oraz nawiązująca do pierwotnej kultury Guanczów Bajada de la Rama fiesta w Garachico obchodzona 16 sierpnia. Warto też udać się 19 września do Icod de los Vinos na barwną fiestę na cześć Cristo del Calvario.

Cechą łączącą wszystkich Hiszpan jest luźne podejście do poczucia czasu. Radość płynąca z życia oraz spotkania z przyjaciółmi czy czas dla siebie są w tej kulturze równie ważne jak praca, a słynne powiedzenie "manana" – czyli przekładanie wszystkiego na później stało się wręcz tradycją i normalnym podejściem do załatwiania spraw. Umawiając się z Hiszpanem na spotkanie trzeba dokładnie ustalić godzinę, bo często podczas spóźnień pojawia się wymówka, że godzina ma 60 minut. Takie podejście do życia sprawia, że osoby z innych krajów Europy często źle odbierają ich niepunktualność, ale sami Hiszpanie podchodzą do tego jak do normalnego trybu życia.

Skaliste wybrzeża wyspy przyciągają tu wielu miłośników nurkowania, którzy mogą znaleźć tu  podwodne groty, bogatą morską faunę i florę oraz ciekawe formy skał wulkanicznych, których jest tu bardzo wiele. Na Gran Canarii znajduje się kilkanaście baz nurkowych i wiele wypożyczalni sprzętu co jeszcze bardziej zachęca do poznawania podwodnego świata. Co ciekawe, na południowym wybrzeżu mieści się też polska baza nurkowa oferująca kursy nurkowania, podwodnego świata i zabawy z delfinami.

Duża ilość portów i przystani jachtowych przyciąga tu żeglarzy, a wiatry na południowym i wschodnim wybrzeżu stwarzają idealne warunki do windsurfingu i kitesurfingu. Rozległe piaszczyste plaże przyciągają tu przez cały rok miłośników słonecznych kąpieli.

Masywy górskie i skaliste wybrzeża to także świetne tereny trekkingowe, a w wyższych partiach możliwa jest wspinaczka górska. Mocne wrażenia zapewni też duży tor kartingowy znajdujący się na obrzeżach Bahia Feliz, na którym można się ścigać przez cały rok.

Gran Canaria jest wyspą oferującą wiele atrakcji, a bliskość innych wysp archipelagu stwarza również możliwość poznania dalszych zakątków najbardziej wysuniętych na południe wysp Europy.

Telde – drugie największe miasto Gran Canarii położone na wschodnim wybrzeżu, gdzie znajduje się najstarszy na wyspie kościół San Juan Buatista nawiązujący stylem do hiszpańskiego gotyku. Miasto przed podbojem hiszpańskim było główna osadą wyspy a następnie zostało włączone do Maroka jako zamorska prowincja handlowa. Przywożono stąd banany, trzcinę cukrową, pomidory i w późniejszych wiekach wino.

Aguimes – miasto, które dopiero od kilku lat przeżywa swój ponowny renesans dzięki budowie portu i odrestaurowaniu zabytkowej starówki. Słynie też z wspaniałych warunków do windsurfingu oraz świetnych warunków do nurkowania i podziwiania pod woda wulkanicznych formacji skalnych i bogatej fauny morskiej.

Pico de Las Nieves – najwyższy szczyt Gran Canarii (1949 m n.p.m.), na który wiedzie kilka szlaków obfitujących z punkty widokowe (z kilku można dostrzec Teneryfę), słynne monolity Roque Bantaiga i Nublo, ogród botaniczny Jardin Canario czy też dotrzemy do Doliny Tysiąca Palm lub wąwozów Colorado i Fataga.

Siam Park – przeprawa promowa na Teneryfę do parku wodnego w okolicach Playa de los Americas otwartego w 2008 r. i będącego jednym z najciekawszych w Europie. Znajduje się tu kilka stref tematycznych, dzika rzeka z atrakcjami, Wieża Mocy – jedna z najwyższych zjeżdżalni wodnych w Europie (28 m wysokości), wiele zjeżdżalni o różnym stopniu trudności, sztuczna fala oraz spływ na pontonach (jeden z nich – Temple Guardian jest największym na świecie). Jest tu również wiele restauracji, sztuczna plaża, plac zabaw dla małych dzieci („Zaginione Miasto”) i sklepy z pamiątkami.

Teide – przeprawa promowa na Teneryfę by zobaczyć olbrzymi wulkan o wysokości 3718 m n.p.m., będący najwyższym szczytem Hiszpanii, punktem Oceanu Atlantyckiego i najwyższym szczytem Europy nie leżącym w Alpach.  W 1954 r. stożek został objęty parkiem narodowym, a ze względu na swoją unikatowość, księżycowy charakter oraz specyficzna roślinność wpisano go w 2007 r. na Listę Światowego Dziedzictwa Przyrodniczego UNESCO. Znajduje się tu 20 szlaków turystycznych, gdzie można zobaczyć niesamowite formy skalne, gatunki zwierząt i roślin występujących tylko na wulkanie oraz wspaniałe widoki, które były scenerią wielu filmów, np. "Gwiezdnych Wojen". Na wysokości 2356 m n.p.m. znajduje się stacja kolejki linowej, która kończy swój bieg ok. 150 m przed szczytem.

Kiedy najlepiej wybrać się na Gran Canarię?
Sezon turystyczny na Gran Canaria trwa cały rok, a w chłodniejszych miesiącach temperatura nie spada poniżej 20oC w ciągu dnia. Dzięki górzystemu krajobrazowi temperatura wewnątrz wyspy jest nieco niższa, a wiejące od południowego wschodu wiatry łagodzą upały na wybrzeżu.

Dodatkową atrakcją są lokalne święta, z których najhuczniej obchodzone są: wigilia Trzech Króli z odbywającą się w stolicy wyspy uroczystą paradą, zakończenie karnawału, barwne pochody na Boże Ciało, nawiązujące do tradycji Guanczów Bajada de la Rama (4 VIII) odbywające się w Agaete oraz procesja na łodziach i pielgrzymka do Nuestra Senora de la Luz w Las Palmas (druga sobota października).

Jaka waluta obowiązuje w Hiszpanii i jakie są orientacyjne ceny?
W Hiszpanii od 2002 r. obowiązuje wspólna dla całej Unii Europejskiej waluta – Euro. Konsekwencją tego są nieco wyższe ceny niż w Polsce, zwłaszcza jeżeli chodzi o posiłki w restauracjach. Jest jednak wiele towarów zwolnionych z cła, które kupimy o wiele taniej.

Gdzie i jakie pamiątki kupić na Gran Canarii?
Do najczęściej kupowanych pamiątek należą tanie, lokalne trunki, w szczególności rum Ron Miel produkowany na Gran Canarii i Komandarija – wino z mandarynek. Warto też udać się na targowiska odbywające się w różne dni tygodnia w większych miejscowościach, gdzie popularnym skarbem są: symbol płodności Guanczów, przyprawy, przetwory z migdałów, popularny wśród polaków dżem z kaktusa, czy towary dostępne w Europie po wyższych cenach jak papierosy, perfumy, kosmetyki. Nie może również zabraknąć pamiątek związanych z wyspą i danym kurortem turystycznym, a także pamiątek pochodzących z morza.

Wyspy Kanaryjskie od XIX objęte są strefą wolnocłową przez co wiele towarów jest tańszych niż w Europie. Poza tym wiele produktów objętych zwykle wyższym podatkiem w krajach europejskich tutaj obciążone jest podatkiem do 5%.

Jaki czas obowiązuje na Wyspach Kanaryjskich?
Wyspy Kanaryjskie należą w całości do strefy czasu  zachodnioeuropejskiego, co w praktyce oznacza, że po wylądowaniu przesuwamy wskazówki zegara o godzinę do tyłu. Czas zmieniany jest na letni i zimowy w tych samych datach co w Zachodniej i Środowej Europie.

Jak poruszać się po Gran Canarii?
Najtańszym środkiem lokomocji są autobusy, które często kursują zarówno w stolicy jak i między Las Palmas i kurortami południowego wybrzeża. Bilet kupuje się od kierowcy w zależności od długości trasy.

Bardzo popularnym na wyspie rozwiązaniem jest wypożyczenie auta, a w wielu wypożyczalniach można zarezerwować auto przez internet jeszcze przed przylotem na wyspę. Polskie prawo jazdy jest powszechnie akceptowane. Mimo że Gran Canaria jest wyspą, ruch na niej jest prawostronny.

Jakie plaże są na Gran Canarii?
Najwięcej ośrodków wakacyjnych usytuowanych jest na południowym zachodzie i południu wyspy gdzie znajdują się dobrze zagospodarowane, piaszczyste plaże. Na niektóre z nich co jakiś czas nawożony jest jasny piasek z Sahary, co czyni je szczególnie atrakcyjne, jednak nie brakuje tutaj też naturalnych, ciemnych, wulkanicznych plaż. Przy większych kurortach działają wypożyczalnie sprzętu wodnego, a nawet szkoły nurkowania.

Przy hotelach wyższej kategorii lub w wybranych kurortach plaża jest usypywana sztucznie lub znacznie różni się od typowych plaż miejskich, dlatego wybierając kurort i hotel warto upewnić się do jakiej plaży będziemy mieli dostęp.

Jakie są ograniczenia celne w Hiszpanii?
Gran Canaria, podobnie jak pozostałe Wyspy Kanaryjskie nie jest włączona do Unii Celnej, co w praktyce oznacza nie tylko niższe ceny na towary ale też brak ograniczeń ilościowych. Należy jednak pamiętać, że wiele towarów objęte jest cłem wjazdowym kraju do którego wracamy – jak Polska. Szczegółowe ograniczenia wwozowe znaleźć można na stronie Ministerstwa Spraw Zagranicznych: http://www.msz.gov.pl/

Jakie dokumenty potrzebne są w razie konieczności skorzystania z służby zdrowia w Hiszpanii?
Publiczna służba zdrowia jest w Hiszpanii bezpłatna w podstawowym zakresie, o ile posiadamy wydaną przez NFZ Europejską Kartę Ubezpieczenia Zdrowotnego (EKUZ), o którą należy postarać się przed wyjazdem. Nie obowiązuje ona jednak w przypadku prywatnych wizyt i szpitali niepaństwowych gdzie należy mieć dodatkowe ubezpieczenie lub samemu opłacić leczenie. W zależności od ubezpieczyciela podawane są przed wyjazdem dane firm współpracujących, do których należy się zwrócić w razie konieczności skorzystania z prywatnej pomocy lekarskiej. Szczepienia ochronne nie są wymagane i nie ma zagrożeń sanitarno-epidemiologicznych, niemniej przed wyjazdem warto sprawdzić czy szczepienia nie są zalecane sezonowo.

Ze względu na inną florę bakteryjną należy starannie wybierać restauracje lub jadać w hotelach i przestrzegać podstawowych zasad higieny. Turyści powinni pić wyłącznie wodę butelkowaną, ewentualnie gotowaną co najmniej 10 min. Szczepienia ochronne nie są wymagane i nie ma zagrożeń sanitarno-epidemiologicznych, niemniej przed wyjazdem warto sprawdzić czy szczepienia nie są zalecane sezonowo.

Dokumentem uprawniającym nas do pobytu na terenie Hiszpanii jest dowód osobisty lub paszport (o ile nie posiadamy dowodu). Obowiązują nas te same co w innych krajach Unii Europejskiej przepisy dewizowe oraz nie ma obowiązku meldunkowego, jeżeli nasz pobyt na terenie kraju nie przekracza 90 dni.

Szczegółowe i aktualne informacje można znaleźć na stronie Ministerstwa Spraw Zagranicznych: www.msz.gov.pl lub na stronie ambasad i konsulatów w Hiszpanii.

Ambasady i polskie placówki dyplomatyczne:

Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w Królestwie Hiszpanii

Hiszpania, Madryt, Guisando 23 bis, 28035

Tel.: +34 913 736605 Tel. dyżurny: +34 913 769555 www.madryt.polemb.net

Wydział Konsularny Ambasady RP w Madrycie

Hiszpania, Madryt, Goya 15 4°, 28001 Tel.: +34 914 362 632 Faks: +34 913 736 624

Instytut Polski w Madrycie

Hiszpania, Madryt, Felipe IV 12 bajo A, 28014
Tel.: +34 91429 86 72 Faks: +34 91429 86 82
www.culturapolaca.es